De paus riep christelijke ridders op tot kruistochten naar Jeruzalem. Byzantijnse christenen die in de verdrukking kwamen door de opkomende de islam in deze tijd, hadden zijn hulp gevraagd. Kruisvaarders werden beloond met kwijtschelding van al hun zonden, en als er tegen hen een proces liep, werd dat gestaakt. Aan deze oproep werd massaal gehoor gegeven en ook de achterblijvers waren enthousiast. Plaatselijke boeren en kruisvaarders, zoals de Duitser Peter de Heremiet, begonnen ongelovigen uit de eigen omgeving met geweld te verdrijven. Joodse gemeenschappen in Rijnlandse steden als Speyer, Worms, Mainz en Keulen werden niet alleen verdreven, maar bij tienduizenden vermoord. De kruistochten duurden tot 1271.

< terug naar tijdlijn